IsraelArabConflict: November 2011

Wednesday, November 23, 2011

Sunday, November 20, 2011

Supermodel joins the Israeli army

Friday, November 18, 2011

Smiles and Tears: Kid Terror Victims Speak

Tuesday, November 8, 2011

Banned speech: UN Human Rights Committee Sham

Testimony at the UN (not from the video)

Hypocrisy Suffocates Human Rights

Statement delivered by Hillel Neuer, executive director of UN Watch,
to the UN Human Rights Council in its debate under Agenda Item 4,
“Human Rights Situations That Require the Council’s Attention,” 16 June 2011.

Madam President,

If human rights standards are applied selectively, in what sense can they be considered standards? The credibility of the United Nations turns on this question.

Let us compare two events.

One year ago, this council was holding a three-week session, just like this one.

Suddenly, the Arab and Islamic states demanded an interruption, to debate the deaths of nine members of a so-called humanitarian flotilla. As it happens, many of the passengers had been recruited by the Jihadi IHH organization, and had boasted of their seeking to die as martyrs.

No procedure existed for interrupting a session. So something new was created, called the “Urgent Debate.”

Israel was immediately condemned as guilty. Yet many justified the exercise, promising it would be a precedent for the Council to respond swiftly to serious incidents in the future.

Fast forward one year later. The world’s diplomats have been assembled here for three weeks, conducting debates on human rights, and panels on tolerance. Meanwhile, during this time, as we heard from the report yesterday, the Syrian government has been massacring hundreds of its citizens in cold blood, gunning down men, women and children. The death toll is now at least 1,300, and escalating daily.

And so we ask: Where is the Urgent Debate?

Why is there no resolution?

What happened to the promised precedent?

By what moral logic were nine flotilla deaths considered “urgent,” while today’s murder of 1300 peaceful citizens—many slaughtered in their own homes—goes entirely ignored?

Madam President, the hypocrisy is even worse. Because this session is actually planning yet another resolution, the fourth of its kind, to denounce Israel for last year’s flotilla.

That’s right: Syrian children are being killed today, and desperately need protection, yet the council wants to keep talking about an event from last year.

And who are the sponsors of this text condemning Israel for violating human rights? They include Syria, Iran, Yemen and Bahrain—the very countries now firing on their own citizens.

Madam President, so long as double standards and hypocrisy are allowed to suffocate human rights, those who truly need the world’s attention will continue to suffer.

Thank you, Madam President.

Sweden 2010 - Silent Exodus - Half of all Jews have already left Malmoe

Face of Israel: Shani

StandWithUs - Arab Israeli on Israel Apartheid Week . Some arab israelis say: ''Israel is not occopying "Palestinians". Jews are Palestinians. Jews are the indigenous people of Palestine

Pallywood presents: Man runs over kids throwing rocks

Palestinian boy says Israeli soldiers "have humanity" during the terror war

Monday, November 7, 2011

Face of Israel: Gal

Friday, November 4, 2011

Cool Facts about Israel - New Version - Israeli Music

Thursday, November 3, 2011

"We Ask a Person Nicely to Convert, But If He Refuses...We Fight Him"

MEMRI Abd Al Bari Atwan, Editor in Chief of Al Quds Al Arabi Newspaper If Iranian Missiles Hit Israel, I Will

Mother of Palestine says: Palestinians Should Massacre Jews Like We Massacred Them in Hebron

Dennis Prager - Is Israel an Apartheid State?

Gyðingalandið og óvinir þess

Grein í Morgunblaðinu 25.mars 2011

Edmund Bellersen veitist að Ísrael hér í blaðinu 25.mars s.l með svo opinskátt ærumeiðandi hætti að friðartalið í fyrirsögn greinar hans hlýtur að vera til að sýnast.

Bellersen fullyrðir að Ísraelar hafi með landnámi sínu á hinum ævafornu gyðingalendum í Júdeu og Samaríu rænt landi af palestínuaröbum!

Hann viðurkennir að formlegt ríki palestínuaraba hafi aldrei verið til (og opinbert land á Palestínusvæðinu því aldrei í sögunni verið í eigu þeirra, aldrei!), en finnst sú staðreynd engu máli skipta, svo mikill sé réttur þeirra.

Skyldi það vera nafngiftin ‘palestínskur’, sem veitti þeim þann guðdómlega rétt?

Hann veit kannski ekki að rétt eins og til eru palestínskir arabar, sem að stórum hluta eiga aðeins nokkurra áratuga sögu á svæðinu (eftir 1917), þá eru þar einnig ‘palestínskir’ gyðingar, sem átt hafa þar samfellda sögu og búsetu miklu lengur, eða um þúsundir ára?

Búsetu sem að vísu var stundum rofin af árásum múslimsk-arabískra ræningja og stigamanna (bedúína) frá nágrannalöndunum.
Er það ekki hlálegt, að afkomendur (að hluta til)þessa grimma illþýðis, morðingja, nauðgara og þjófa, sem reyndar stunda enn sína viðurstyggilegu stigamennsku gegn saklausu fólki í Ísrael, skuli nú gera tilkall til þessa lands, sem forfeður þeirra gerðu nánast óbyggilegt um aldir! Er það ekki meinfyndið, herra Bellersen?

Ótvíræður réttur Gyðinga til Ísraelslands

Eins og kom fram í síðustu grein minni ”Ísrael: Land gyðinga eða araba?”, þá er óhætt að fullyrða að styrkur samfélags gyðinga í Landinu helga, allar götur frá eyðingu musterisins í Jerúsalem um 70 e.Kr og fram til stofnunar Ísraelsríkis 1948 var miklu meiri en almennt hefur verið talið á Vesturlöndum. Á öllum öldum voru gyðingar stór hluti íbúa Palestínu, jafnvel á þeim tímum þegar við landauðn lá vegna ytri kúgunar-óstjórnar og árása múslimsk-arabísku ræningjanna.

Sagnfræðingurinn James Parker vitnar: ”Fyrstu öldina eftir arabísku (íslömsku) yfirtökuna (640-740 e.Kr)réðu kalífar og ríkisstjórar Sýrlands og Landsins helga yfir þegnum, sem samanstóðu nánast eingöngu af kristnum mönnum og gyðingum. Fyrir utan bedúína þessara fyrstu daga voru þar engir arabar vestan Jórdanár utan setuliðs herbúðanna.”

Hollenski lærdómsmaðurinn Adriaan Relandi lýsir árið 1695:”Nöfn byggðanna voru aðallega hebresk, sum grísk og sum rómversk. Engin byggð bar múslimskt-arabískt nafn með sögulegar rætur á staðnum… Flestir íbúarnir voru gyðingar og hinir kristnir..”

Manntöl yfirvalda fyrri tíðar í Palestínu

Manntöl Ottómana-Tyrkja, sem ríktu frá árinu 1516-1917 voru mjög frumstæð. Áætlaður var fjöldi fjölskyldumeðlima og íbúafjöldi húsa, aðferð sem gaf mjög ranga mynd.

Vegna mikillar fátæktar gyðinga í Jerúsalem t.d. og tilhneigingar þeirra til að hópa sig saman í örbirgð sinni, var íbúafjöldi húsa í hverfum þeirra oft mun meiri en staðlaðar ágiskanir manntals-registurs gerðu ráð fyrir.

Aðstæður múslima voru mun betri og þar sem þeir voru lausir undan sér-sköttum sem lagðir voru á gyðinga og kristna menn,voru mun færri íbúar í húsum þeirra. Annað sem skekkti manntalið var það, að yfirstjórn manntalsins í hverju trúarsamfélagi var í höndum forsvarsmanna þeirra. Vegna þess að álagning mjög íþyngjandi sér-skatta (t.d. jitzyja, skattur, sem lagður var á alla sem ekki voru múslimar) var ákvörðuð eftir fjölda meðlima í hverju trúarsamfélagi, hneigðust forystumenn gyðinga til að gefa upp miklu lægri tölu en rétt var. Þetta ásamt öðru veldur því að ekkert mark er takandi á manntali Ottómana. Það er háttur ofur-skattpíndra manna á öllum tímum að reyna að losna undan því oki.

Hér er tafla um skiptingu íbúafjölda eftir trúarbrögðum (Jerúsalem):

Ártal Múslimar Gyðingar Kristnir
1525-6 3699 1196 714
1538-9 7117 1363 884
1553-4 12078 1958 1956
1562-3 11802 1434 1830

Jafnvel þetta skakka registur Tyrkjanna sýnir verulegan fjölda gyðinga á þessum tíma. En er ekki sanngjarnast að skoða einfaldlega lýsingar og mat sagnaritara í miðalda- og samtímaritum?

* Ignatius von Rheinfelder, fransískumunkur frá Þýskalandi ferðaðist til landsins 1656 og gaf eftirfarandi lýsingu :”Í Jerúsalem búa einnig margir gyðingar, sem komið hafa frá öllum heimshornum til að bíða komu Messíasar og bjóða hann velkominn”. Annar fransískusmunkur gaf lýsingu árið 1611:”Alls staðar er mikill fjöldi Gyðinga.”

* Hollenski fræðimaðurinn Olf Dapper segir svo frá í reisubók sinni 1677:

”Það eru gyðingar út um allt Sýrland og Landið helga, sérstaklega í Acre, Sídon, Damaskus, Jerúsalem, Hebron og Gaza…”

* Prússneski konsúllinn Dr.Schultze áætlaði árið 1845 að fjöldi gyðinga í Jerúsalem væri 7.120, múslimar væru 5000, 3.390 kristnir.

* Árið 1868 er mannfjöldaáætlun í Jerusalem Almanack: 9000 gyðingar, 5000 múslimar, 4000 kristnir. Árið 1905 er áætlunin 40.000 gyðingar, 10.900 kristnir arabar og 8.000 múslimskir arabar. Árið 1914 var áætlað að gyðingar væru 45.000 í borginni.
Þetta eru sýnishorn lýsinga sem allar hníga í sömu átt, að minnsta kosti þær sem ég hef séð, um stórt,fjölmennt og rótfast gyðingasamfélag á öllum tímum í Palestínu.

Gyðingalandinu Palestínu.